Corporaties en de stad

Vitale buurten en wijken

De Vernieuwde Stad streeft naar vitale buurten en wijken, ongedeelde wijken in ongedeelde steden. De corporaties hebben veel van hun organisatorische en financiële vermogens  ingezet voor de verbetering van de kwaliteit van woningen en de woonomgeving in wijken en buurten. De wijkaanpak is een belangrijke strijd geweest tegen ongewenste sociale, maatschappelijke en economische ontwikkeling.

Daarnaast maakt De Vernieuwde Stad zich zorgen over de gevolgen van de decentralisatie van het sociaal domein. Groepen mensen zullen zich niet zelfstandig kunnen redden en veel van die mensen wonen in de portieken en straten van corporaties. Corporaties willen daar, vanuit het woondomein, een oplossing voor vinden. Dat, en in het algemeen het wonen in de stad, vraagt ook om nieuwe allianties met de decentrale overheid en met huurdersorganisaties.

 

Leefbaarheid

Omdat de leefbaarheid in veel wijken en buurten nog onder druk staat, blijft het investeren in de wijk, de veiligheid en de leefbaarheid nog steeds nodig. Een leefbare wijk of buurt vraagt om een solide infrastructuur. Corporaties kunnen daaraan bijdragen door bijvoorbeeld de inzet van huismeesters - een drastische inperking van de uitgaven daarvoor is dan ook niet passend - en de inzet van kleinschalig buurtgericht vastgoed.

Daar waar de (eenzijdige) instroom van kwetsbare huurders in toch al kwetsbare (corporatiewijken) de draagkracht en leefbaarheid bedreigt, zetten corporaties met name toewijzingsinstrumenten in om dat te voorkomen of te beperken.

 

Inclusieve Stad

Uiteindelijk streven we naar het maken van een inclusieve stad. Dat is een stad (of wijk of buurt of complex) waar er voor een ieder een plek is om te leven en te wonen, niemand wordt buitengesloten en iedereen naar vermogen kan presteren. Waar het gaat om het creëren van een waardevolle plek om te wonen en waar we de waarden van bewoners leren (h)erkennen.

Fysiek betekent dat een gebied waar ruimte is voor verschillende groepen om te wonen. Waar voorzieningen op orde zijn. En waar de openbare ruimte uitnodigt om er aanwezig te zijn. Want alleen zo ontstaat ontmoeting en uit ontmoeting kan herkenning volgen en uiteindelijk een netwerk.

Sociaal en mentaal betekent dat een oplossing vinden voor de vele (individuele) vraagstukken van huurders. Volgens De Vernieuwde Stad is het goed om 'door de ogen van de bewoner' te kijken naar zijn leefwereld en zo zicht te krijgen op zijn vraagstukken. Die gaan niet alleen over wonen, maar ook over zorg, onderwijs, werk, uitkeringen en pensioen. Om samen met andere partijen die vraagstukken aan te pakken moeten corporaties 'nieuwe vrienden' maken. En hun organisaties zo (in)richten dat medewerkers in staat zijn om de vraagstukken te detecteren én aan te pakken. Dat vraagt om een enorme slag!

 

 

Publicaties:

Investeren in een inclusieve stad (2017-2020)

In de congresimpressie Wonen in Vernieuwde Steden verkent DVS hoe we succesvol steden kunnen vernieuwen door de woningmarkt te optimaliseren, de woningvoorraad te verduurzamen en te werken aan een inclusieve samenleving.

In de bundel Samen Wonen staan interessante praktijkervaringen over samen werken van organisaties aan een inclusieve stad. In de paper De Inclusieve Stad en de Governance van Netwerken een impressie van een DVS/VTW bijeenkomst over netwerksturing ten behoeve van de inclusieve stad.

In de digitale DVS Stadspaper 2 Sturen op Draagkracht en Leefbaarheid is geïnventariseerd welke (sociaal) instrumentatrium woningcorporaties kunnen inzetten om de leefbaarheid in corporatiewijken te verbeteren.

In de interviewbundel Waardevol Wonen wordt verkend wat investeren in een inclusieve stad betekent en hoe we de waarden van bewoners leren kennen en hen een waardevolle plek geven om te wonen.

In de publicatie Door de ogen van de Bewoner wordt in 3 interviews duidelijk hoe vraagstukken van huurders gedetecteerd én aangepakt kunnen worden. In Zó leven sociale huurders in lange systemen staan de verhalen van huurders centraal (in levenskaarten) waardoor de (soms complexe( vraagstukken zichtbaar worden. Hier werd in 2017 het jaarcongres aan gewijd waarvan een on-line verslag verscheen.

Sociaal Domein (2014)

Met het essay Van buurtbarbecue tot buurtinfrastructuur agendeert De Vernieuwde Stad het vraagstuk van de gevolgen van de decentralisatie van het sociaal domein. De veranderingen in zorg, welzijn en maatschappelijke ondersteuning gaan forse gevolgen hebben voor het samenleven van burgers in straten en portieken. Op verzoek van DVS analyseerden Godfried en Radboud Engbersen het vraagstuk en geven zij oplossingsrichtingen. Op het congres Druk op de Portieken stond de decentralisatie ook centraal en werd ingegaan op de rol die corporaties hierbij kunnen spelen.

Investeren in wijken (2012)

In 2012 bezwoer De Vernieuwde Stad in een Brief aan de Formateur dat investeren in wijken en buurten niet mag stoppen. De brief beschreef de prestaties op het gebied van investeringen in vastgoed, leefbaarheid en gemengde wijken door corporaties.