Vitale buurten en wijken
De Vernieuwde Stad streeft naar vitale buurten en wijken, ongedeelde wijken in ongedeelde steden. De corporaties hebben veel van hun organisatorische en financiële vermogens ingezet voor de verbetering van de kwaliteit van woningen en de woonomgeving in wijken en buurten. De wijkaanpak is een belangrijke strijd geweest tegen ongewenste sociale, maatschappelijke en economische ontwikkeling.
Daarnaast maakt De Vernieuwde Stad zich zorgen over de gevolgen van de decentralisatie van het sociaal domein. Groepen mensen zullen zich niet zelfstandig kunnen redden en veel van die mensen wonen in de portieken en straten van corporaties. Corporaties willen daar, vanuit het woondomein, een oplossing voor vinden. Dat, en in het algemeen het wonen in de stad, vraagt ook om nieuwe allianties met de decentrale overheid en met huurdersorganisaties.
Leefbaarheid
Omdat de leefbaarheid in veel wijken en buurten nog onder druk staat, blijft het investeren in de wijk, de veiligheid en de leefbaarheid nog steeds nodig. Een leefbare wijk of buurt vraagt om een solide infrastructuur. Corporaties kunnen daaraan bijdragen door bijvoorbeeld de inzet van huismeesters - een drastische inperking van de uitgaven daarvoor is dan ook niet passend - en de inzet van kleinschalig buurtgericht vastgoed.
Daar waar de (eenzijdige) instroom van kwetsbare huurders in toch al kwetsbare (corporatiewijken) de draagkracht en leefbaarheid bedreigt, zetten corporaties met name toewijzingsinstrumenten in om dat te voorkomen of te beperken.
Inclusieve Stad
Uiteindelijk streven we naar het maken van een inclusieve stad. Dat is een stad (of wijk of buurt of complex) waar er voor een ieder een plek is om te leven en te wonen, niemand wordt buitengesloten en iedereen naar vermogen kan presteren. Waar het gaat om het creëren van een waardevolle plek om te wonen en waar we de waarden van bewoners leren (h)erkennen.
Fysiek betekent dat een gebied waar ruimte is voor verschillende groepen om te wonen. Waar voorzieningen op orde zijn. En waar de openbare ruimte uitnodigt om er aanwezig te zijn. Want alleen zo ontstaat ontmoeting en uit ontmoeting kan herkenning volgen en uiteindelijk een netwerk.
Sociaal en mentaal betekent dat een oplossing vinden voor de vele (individuele) vraagstukken van huurders. Volgens De Vernieuwde Stad is het goed om 'door de ogen van de bewoner' te kijken naar zijn leefwereld en zo zicht te krijgen op zijn vraagstukken. Die gaan niet alleen over wonen, maar ook over zorg, onderwijs, werk, uitkeringen en pensioen. Om samen met andere partijen die vraagstukken aan te pakken moeten corporaties 'nieuwe vrienden' maken. En hun organisaties zo (in)richten dat medewerkers in staat zijn om de vraagstukken te detecteren én aan te pakken. Dat vraagt om een enorme slag!
